Miss M, een verhaal van echte liefde

Een kerstspecial van mijzelf van een poosje geleden,

ik wens u veel leesplezier en mooie feestdagen!

Alice Sies

Miss M, een verhaal van echte liefde

Deel 1
Lief dagboek,
Mijn droom was een prins. Oke, in het dorp waar ik woon is geen prins te vinden. Mijn familie houd vol dat we van een koning afstammen, geen mens in het dorp gelooft het, dus we hebben het er nooit meer over thuis. 
Maar mijn prins, dat is dus Jos. Hij leert interieurbouw, dus ons paleisje bouwt hij. Ik heb heel veel ideeën hoe ik het wil! Nou nog brengen bij mijn lieve verloofde alsof het zijn idee was! Helemaal smoor op hem! Hij heeft een werkezel voor slepen van hout enzo, dus van een hele grote afstand lijkt hij dan toch op een prins. Ja, ik zei het al: van een heeeele grote afstand!! 😉
Vorige week de bruiloft gepland! Dus lekker alles voorbereiden. Mijn schoonma en ma lopen alles te checken terwijl De Datum nog bijna een jaar wachten is! Afijn genoeg gekletst, deze prinses moet aan de slag! Exit voor nu, binnenkort hoop ik meer te schrijven over Het mooiste Plan van mij en Jos M&J. Fijn dat alles volgens ons plan loopt!! 
Miss M

Deel 2 

Lief dagboek,
Ik moet het echt iemand vertellen!! Wat er net gebeurd is, is zo ontzettend bizar!! En ik ben zo ontzettend in de problemen nu….en toch ook gigantisch blij!
Vanochtend was ik op weg en toen stond er zomaar uit het niets iemand voor mijn neus! Ik wilde gillen en wegrennen, maar de man zei dat ik niet bang moest zijn. Ja, right! Ik stond al in mijn tas te graaien naar iets scherps ofzo. Maar die man had ook zo iets raars over zich, hij bleef staan en liep niet naar mij toe, waar ik eigenlijk het meest bang voor was! Want er waren geen andere mensen in de buurt en daar sta je dan met een heel weird figuur in the middle of nowhere. Ik keek om mij heen, maar niemand te zien, gillen had dus ook geen effect. Tegen alle logica in, ondanks de schreeuwende stem in mijn hoofd dat ik moest gaan rennen, bleef ik staan en luisteren. Mijn hart ging tekeer…maar ik was nieuwsgierig naar deze man! Wáárom hoef ik niet bang te zijn? Wáárvoor hoef ik niet bang te zijn?
De man begon te vertellen dat ik zwanger zal worden! En hij zei er gelijk maar even bij hoe ik mijn baby moest noemen! Toen wist ik zeker dat hij het niet allemaal op een rijtje had! Dus ik gaf hem even de update hoe vrouwen zwanger worden, want deze kerel was volgens mij van een andere planeet ofzo. Ik zwanger? Ehhh.. ik slaap niet met iemand, dus het zal een groot wonder zijn als ik “zomaar” zwanger wordt! En als mijn moeder er achter komt dat ik een baby krijg zonder getrouwd te zijn; ze valt dan eerst flauw, dat is het rustige stukje.. want daarna krijg ik er ongelofelijk er van langs!!!
Ondertussen had ik al gezien dat deze kerel er apart uitzag; hij zag er meer uit als een generaal ofzo. Dat pakkie wat hij aanhad was meer iets van een soldaat, maar dan chique. Zo’n outfit dat ze aanhebben bij iets dat heel belangrijks.
De generaal ging onverstoorbaar verder, ik zou inderdaad op een bijzondere manier zwanger worden. Alsof hij al in de toekomst geweest was en achterom keek. En het gekke was; ik geloofde hem!

En nu… nu weet ik het even niet meer! Ben nu net thuis en mams vroeg al of ik wel lekker was. Want ik zie nogal bleek. No way, dat ik het nu al ga vertellen van “ik heb nou toch net iemand ontmoet?!”… 
Binnen een paar weken weet ik of dit nou gedroomd heb. Maar eigenlijk weet ik het al diep in mijn hart; ik krijg een baby! Het is al geplant in mijn hart en ik hou nu al van hem! Crazy! 
Over een paar weken zal ik dit ook niet kunnen verbergen, mijn ma ziet echt alles! En dan bedoel ik ook écht alles! En Jos… ik moet er niet aan denken hoe hij zal reageren! Hij zal mij nooit geloven.. .. niemand zal mij geloven…ik zal waarschijnlijk als Miss M de dorpsgek uitgemaakt worden…ik verlies Jos, dat breekt mijn hart… maar het kan niet anders!
Maar een ding weet ik zeker; ik hou van dit wondertje, en ook al gelooft de hele wereld mijn verhaal niet. 
Dag Jos, dag onbekommerd leventje. Hello chaos…hello baby…

Wish me luck, over twee weken breekt hier in huis de hel los!

love, Miss M

 

Deel 3 

Lief dagboek,
Mijn moeder… echt… wat hou ik van haar! Ik zag er zo tegen op om haar te vertellen dat ik een kindje krijg! Want tja, we zijn nu een paar weken verder, nu 3 maanden.. En elke ochtend ben ik ziek, en na een paar ochtenden de wc bezet houden en veel spugen zag ik er ook terrible uit. En mijn buik word ook dikker, echt verschrikkelijk! 
En toen kwam ma op mijn kamer om te praten. Nou, en als je moeder je wilt spreken op je kamer, dan weet je het wel!
Ik heb haar over de ontmoeting vertelt, daar geloofde ze hélémaal niks van. Ze zei dat ik gewoon eerlijk moest zijn dat ik seks gehad heb. 
Maar dat is dan ook echt mama, want ze zei: “Ik snap dat je niet alles aan mij wil vertellen. Maar ik zal altijd van je houden, ook nu, al krijg je een kindje en vertel je mij niet van wie. Het is vast van Jos. Altijd zal ik voor je klaarstaan, maar jij bent nu geen kind meer en zal de verantwoordelijkheid krijgen over een ander mensje. Je zal dit ook aan Jos moeten vertellen en oplossingen moeten verzinnen voor jullie trouwplannen, nu er een kleintje aankomt. En pa en ik willen je begeleiden, maar jij moet de leiding nemen over je leven.”.
Ach lieve mama, welke leiding??? Het overkomt mij gewoon!! Nouja, gewoon… ik heb dus echt geen flauw idee hoe ik plotseling zwanger ben geworden. En ik heb het idee dat dit pas het begin van heel veel onverwachtse dingen is!

Maar toen wilde mama ook iets vertellen, want ze wilde niet dat ik het op straat zou horen. Ze vertelde dat tante Elly in Amsterdam zwanger is! Nou, dat is pas echt raar! Dat is echt mijn liefste tante en zij en ik zijn tegelijkertijd zwanger? Even ter info; tante Elly is ook mijn oudste tante!! Ze is bijna bejaard, helemaal grijs en zij zal over ongeveer 4 maanden een baby’tje krijgen! Echt! Ik snap er helemaal niks van! tante Elly en oom Zack kunnen helemaal geen kinderen krijgen, dat zei de dokter. Die zal nu ook wel raar opkijken! Dus ik krijg een nichtje of neefje en nog geen 12 weken later zelf een kind. Wordt leuk tijdens verjaardagen; wie is tante, wie is oom, wie is neef of nicht? Generaties worden zo wel lekker gemixed!

Nou zou ik vandaag naar haar toegaan, maar mama wil dat ik eerst met Jos praat. Ik zie er zo tegen op! Gisteren zei hij: “Ik koop geen lekkers meer voor jou, want straks pas je jouw trouwjurk niet meer!” En hij petste zo zijn hand tegen mijn kont! Ik kon alleen maar stom meelachen.. ik kan wel janken!

Morgen dus praten met Jos en daarna gelijk door naar Amsterdam. Even uit het dorp en weg bij Jos. Want daarna zal het hele dorp het weten, en dat kan ik nu niet aan.
Ik wil gewoon bij tante Elly bijkomen. Ze is ook zo ontzettend lief! En ik kan haar meer vertellen dan mama… en dat heb ik wel even nodig!

Ik zet mij schrap voor morgen, nog steeds ontzettend verliefd op de allerliefste… maar Jos gaat mij morgen dumpen. Wat moet hij nou met een meisje die in verwachting is en niet van hem? Hij zal boos zijn, omdat ik seks heb gehad met iemand anders. En dat is niet eens waar! Ma geloofde mij niet, en Jos vast ook niet.. 
God, zou U daar niet iets aan kunnen doen? Als ik zou mogen kiezen dat er 1 iemand is die mijn verhaal gelooft, dan wil ik dat het Jos is!! Ik hoop dat God ook snap dat ik dit zo zwaar vind!! 
Vannacht zal ik niet slapen, dat is zeker!
Morgen…. mijn hart breekt…wat een puinhoop. Ik weet even niet wat er mij te wachten staat.

 

deel 4 

Lief dagboek,
Wat heerlijk om hier in Amsterdam te zijn! Tante Elly maakt heerlijke dingen speciaal voor mij, hoewel zij zeg: “Ik verwen alleen jouw baby hoor! Ik doe dit voor hem, en jij mag er ook van meegenieten!”Ondertussen voel ik mijn baby ook heerlijk bewegen in mijn buik. En samen op de bank naast tante Elly is het helemaal lachen; die baby’s lijken elkaar al te kennen.

Gesprek gehad met Jos, nog steeds springen de tranen in mijn ogen van geluk als ik daar naar terugkijk!
Hij blijft van mij houden en gaat met mij trouwen, no matter what! We hadden afgesproken bij het boothuis, onze plek, waar ik ook verkering met Jos kreeg tijdens een zonsondergang die we samen bekeken vanaf de rotsen.
Wat nou; Jos rende mij tegemoet en tilde mij op en kuste mij uitgebreid over mijn gezicht en nek!
Nou, dat maakte de tranen helemaal los, maar voor ik maar iets kon zeggen, begon Jos…
“Ik weet het! Jij bent bijzonder! Je bent zwanger! Ik hou van je!”. Volledig overrompelend en in een hoosbui van tranen hoorde ik zijn verhaal aan.
“Gisternacht stond opeens een man voor mij en vertelde dat jij zwanger bent. Geen idee waar die kerel vandaan kwam, maar hij wist alles! Dat verhaal dat jij zwanger bent ging al rond. Iedereen zei tegen mij dat ik jou moest dumpen. Ik kon het niet geloven! Maar nu die man het mij vertelde dat jij met een bijzondere reden zwanger was, wist dat jij trouw was en bent aan mij! En ik zal trouw zijn aan jou! Ik ga gewoon met jou trouwen, lieve, lieve M! Je bent de liefde van mijn leven, wat de rest van het dorp, de rest van de wereld ook gelooft, ik geloof in jou en in onze liefde! Laat iedereen maar kletsen, jij en ik gaan voor dit kindje zorgen!
Nog lang over dit met Jos gepraat over dit alles. Een ding is zeker; dit kindje in mij vind hij bijzonder! Hij, ik en baby; daar komt niemand meer tussen!
Maar ik moest ook naar Amsterdam…. Dus na uitvoerig afscheid van Jos ben ik onderweg gegaan naar Amsterdam met de trein.
Staat op centraal station tante Elly! Hoogzwanger, dus met een grootte uitstekende buik! Nou kan zij behoorlijk prettig gestoord doen, en dat is zeer besmettelijk! Staat ze in de hal van Centraal te schreeuwen naar mij:
“De winnares van gelukkigste vrouw verkiezing komt nu de hoofdstad in en ik ben de bofferd die haar kent! Opzij want zij heeft een baby in haar buik en heeft ruimte nodig!! Haar kind zal de belangrijkste zijn van heel de wereld! Mijn baby springt op en neer in mijn buik, dus die weet het ook! Miss M, kom in mijn armen met jouw buik die de geweldigste baby heeft die ooit geboren gaat worden!”
De mensen in Amsterdam zijn wel wat gewend en éindelijk had ik ook schijt aan wat alle mensen van mij vinden en van die zwangere tante van mij. Hormonen? Of gewoon meer zelfvertrouwen? Of nog meer geloven in de baby in mij? Wie zal het zeggen? 
Voordat ik uitgecheckt was bij de ov-poortjes schreeuwde ik vrolijk en superblij terug! “Niet te geloven, God weet het en doet het! Ik, een bakvis uit een dorp van niks, Hij heeft een plan met mij! Alle kampioenen bij elkaar zullen verliezen, en alle losers zullen winnen! God weet het, doet het en zal het doen bij mij en jou!” en toen wees ik rond mij naar degenen die verbaasd naar mij luisterde en natuurlijk naar tante Elly. Lachend en blij vielen we elkaar in de armen en even leek het of onze baby’s in onze buiken elkaar een high-five gaven. Nou in ieder geval het kindje in de buik van tante Elly, want die voelde ik echt tekeergaan tijdens de killing hug! 🙂
Nog een paar daagjes en dan moet in weer naar huis. Terug naar Jos met nu een echt dikke buik, waar ik supertrots op ben! Tante Elly kan elk moment bevallen, stiekem hoop ik hier nog te zijn, maar zij zegt dat het nog wel even kan duren….

 

deel 5 

Lief dagboek,
Ik heb zoveel te vertellen! Om gelijk maar met het mooiste, allermooiste te beginnen:
IK BEN MAMA GEWORDEN!! Van het allerliefste kindje dat ooit geboren is en ooit geboren zal worden!
Maar ik zal beginnen bij mijn terugkomst in het dorp, want ik kon beter in Amsterdam blijven.
Een of ander figuur in de regering heeft het geniale idee opgevat dat iedereen in zijn geboorteplek een krabbel moet zetten. Een keer raden; Jos komt uit gehucht bij Amsterdam! Gelukkig hadden we nog 3 maanden tijd om “even” te trouwen. Het was echt heel intieme en kleine bruiloft, met alleen onze families. En inderdaad, ik kon niet meer in de uitgekozen trouwjurk. Het kon Jos en mij niets schelen dat ik met een dikke toeter trouwden! We besloten om als huwelijksreis dan maar naar Jos’ geboortedorp te gaan en daar een paar daagjes te blijven.
Maar ik had kunnen weten dat het een chaos zou worden…. we waren op weg
gegaan; overal puinhoop! Iedereen was op zoek naar een slaapplek in dat dorp. En ik dacht dat bevallingen altijd op de geplande datum gebeurde. Nou, verrassing; niet dus!
Staan we weer voor een b&b en ik hield het niet meer… gelukkig had de beheerder nog een plekje… Had die kerel nog een caravan naast zijn huis staan! Tja, geen luxe, maar ik was dolblij! Om nou niet alle zwangere vrouwen te vertellen hoe geweldig bevallen is…. laat ik het zo zeggen; gelukkig komt er een kindje eruit, want het doet pijn! Niet normaal! 
Jos was rustig, maar toen de beheerder door had dat ik aan het bevallen was… 
Kraamvisite kwam ook ongeveer uit de lucht vallen; een paar mannen van Job-score hadden viavia gehoord van een baby die geboren zou worden in een caravan. En ze wisten maar 1 caravan. Ze mochten de baby vasthouden en ik zag hoe zij hem zo voorzichtig vasthielden.
Komen er ook nog een paar Iraniërs aan de deur van caravan kloppen. En dat waren rijke lui! Jo en ik snapte er niks van, we hebben het vast verkeerd begrepen, want ze hadden het over “het stond in de sterren”. Vast google-translate gebruikt ofzo. Ze spraken onze taal een beetje, maar vooral Arabisch. We kregen kraamcadeautjes: Goudstaafjes, kruiden en een of ander goedje wat heerlijk ruikt als je het aansteekt.
Jos en ik zijn dolblij met dit wonderlijke kindje! Ik vergeet nog het belangrijkste nog te vertellen; zijn naam betekent “God zal met ons zijn”…
Wij noemen de baby:
JEZUS!!